Helft van kalverhouders is piekbelaster

Dat blijkt uit cijfers die door Cor Pierik van het Centraal Bureau voor de Statistiek zijn gedeeld. Kippen/kalkoenenbedrijven (37%), varkensbedrijven (22%) en melkveebedrijven (7%) zijn veel minder vertegenwoordigd in het aandeel piekbelasters van het totaal aantal bedrijven per sector.

Dat de kalversector er uit springt, komt door de gehanteerde rekenmethode van het ministerie. Onderzoeksjournalist Geesje Rotgers heeft hiervan een analyse gemaakt. Ze constateert dat het ministerie gekozen heeft voor een berekening waarin alleen de stikstof die vrijkomt uit stallen meetelt en niet de stikstof die vrijkomt uit de bemesting van landbouwgrond.

Voorheen werd een andere definitie voor piekbelaster gehanteerd. Het ging steeds om bedrijven op korte afstand van natuurgebieden; één tot twee kilometer. Deze keer koos het ministerie voor een afstandsgrens van 25 kilometer. Vrijwel alle veehouderijen in Nederland hebben wel een stikstofgevoelig natuurgebied binnen deze afstand waardoor ook bedrijven op grotere afstand van natuurgebieden worden aangemerkt als piekbelaster.

Omdat er ook gekozen is voor een depositie van 2.500 mol/jaar op een natuurgebied komen bedrijven bovendrijven die de meeste hectares stikstofgevoelige natuur binnen de straal van 25 kilometer hebben. Bedrijven in of rondom het grootste natuurgebied in Nederland, de Veluwe, voeren derhalve de lijst van piekbelasters aan. Rotgers: “De overheid heeft de Aerius-calculator zodanig ingericht, dat die stuurt op gewenste uitkomsten.”

Piekbelasters per provincie