Column: boerwaardige veehouderij

Het convenant dierwaardige houderij komt uit een motie van de Partij voor de Dieren. Daar kan voor ons nooit wat goeds uit wegkomen.

Het dier zijn natuurlijke gedrag laten uitvoeren is het devies, dit betekent ook dat er geen vissen in een vissenkom mogen, geen honden aangelijnd, geen katten in een woonhuis, varkens moeten wroeten en kalveren moeten de wei in. Maar ja, het is aangenomen door de Tweede en Eerste Kamer dus de politiek moet er wat mee.

Op dit moment zitten we echt te spartelen. Waar moet het heen? Als er niks gebeurt gaat het kabinet voor ons beslissen. Voor kleine huisdieren zal een uitzondering worden gemaakt. Dat geldt natuurlijk niet voor dieren op een boerderij. Hoezo gelijke rechten?

Meer ruimte per dier, minder emissie, uitloop, instrooien. Als je een leek vraagt ‘vind je dat een dier natuurlijk gedrag moet kunnen vertonen’, dan zegt iedereen ja. Ik vind het ook goed, maar dan moeten we wel naar een gelijk speelveld toe binnen Europa. Het kan toch niet dat in Frankrijk een kalf op 1,8 vierkante meter betonvloer mag en in Nederland 2,5 meter op rubber geldt, of nog erger op stro.

Opschuiven naar een beter dierenwelzijn moeten we omarmen. Zeker als het kalf er echt bij gebaat is. Tien jaar geleden hadden we op ons eigen bedrijf kalveren op stro met natuurlijke ventilatie. Maar we zijn er bijna failliet aan gegaan. Met zonnig weer in een ingestrooide stal, zag het er prachtig uit. Maar bij temperatuurswisselingen en een vochtige buitenlucht kwamen er veel longproblemen. De besmettingsdruk was hoog, de groei slecht en de uitval hoog. De stallen waren tien jaar oud maar we hebben ze gesloopt en er een goed geventileerde stal voor teruggebouwd. Uitval minder, groei beter, veel minder antibiotica en een veel beter financieel resultaat. Het kalf laat wel zien wat goed voor hem is. Het was win-win voor kalf en ondernemer.

We willen best veranderen en ook de Dierenbescherming heeft een punt als ze zegt: het kalf moet zich goed voelen. Daar vinden we elkaar. Alleen in de interpretatie verschillen we. Want wanneer voelt een kalf zich goed? En dan is er nog de discrepantie tussen welzijn en milieu. Kalveren 2,5 meter ruimte geven, betekent ook dat de emissie met bijna de helft omhoog gaat. De mestkelder blijft namelijk evenveel emitteren, ook als er minder dieren boven staan. Welke keuzes willen we met elkaar maken?

Maar goed, we moeten door met het nieuwe convenant. Ik hoop op voldoende gezond verstand bij diegene die aan tafel zitten. Mijn insteek zou zijn: doorbouwen aan een hoger dierenwelzijn waar een verdienmodel onder ligt en waar ook andere landen binnen Europa op korte termijn na ons aan moeten voldoen.

Produceren en consumeren onder gelijke voorwaarden. Dan kun je bouwen aan een dierwaardige houderij met daarbij boerwaardige voorwaarden. Ondernemers in onze sector staan op dit moment on hold. Bijna niemand durft te investeren, los van de vraag of je van de bank een financiering krijgt. Maar ook een vergunning lukt niet om je bedrijf dierwaardiger en duurzamer te maken.

Laten we hopen dat we de neuzen tussen overheid, dierenorganisaties en boeren dezelfde kant op krijgen en een convenant op papier krijgen dat perspectief geeft aan onze prachtige sector. Want een dierwaardige en boerwaardige houderij willen we toch allemaal?

Hans Luijerink
Voorzitter VVK