Ger Koopmans nieuwe voorzitter LTO Nederland

De boerenzoon en oud-melkveehouder is geen onbekende binnen LTO. In het verleden was Koopmans veertien jaar in
verschillende functies bestuurlijk actief voor de Limburgse Land- en Tuinbouwbond LLTB (1989–2002), waarvan de laatste negen jaar als lid van het hoofdbestuur. In 2013 en 2014 was hij voorzitter van de landelijke LTO-vakgroep Kalverhouderij.

Bestuurslid Dirk Bruins noemt Koopmans een ervaren bestuurder, verbindend in de omgang, zeer enthousiast over de land- en tuinbouw en met een groot hart voor boeren en tuinders. "Koopmans is een boerenbestuurder pur sang en een uitstekend ambassadeur voor onze leden en onze vereniging." Naast zijn bestuurlijk werk bij LTO was Koopmans van 2002 tot 2012 lid van de Tweede Kamer waar hij zich bezighield met landbouw, milieubeleid en vermindering van administratieve lasten.

Onzeker en onrustig
De Limburger begint in een periode die voor boeren onzeker en onrustig is met een demissionair kabinet, formerende partijen en Europese verkiezingen die voor de deur staan. Ook de opeenstapelende regelgeving uit Brussel en Den Haag wreekt zich op het erf. Koopmans ziet niet alleen die stapeling van regels als een probleem maar vooral het feit dat ze achter een bureau bedacht zijn. "Het is totaal losgezongen van de praktijk van het boerenerf. Kijk naar het vastlopen van de mestmarkt of de kalender¬landbouw met verplichte zaai- en oogstdata.”

De Nederlandse landbouw heeft al veel stappen gezet op het gebied van klimaat, natuur en milieu en zal in de toekomst nog verdere stappen zetten, stelt hij. "Maar ‘transitie’ mag geen hol modewoord zijn. Ondernemers en hun gezinnen vragen terecht om een begaanbaar, helder en consistent pad waar ze zich voor een lange termijn winstgevend aan kunnen verbinden. Ieder agrarisch bedrijf is uniek. Actief in een andere sector, een andere regio en met een ander verdienmodel en afzetmarkt. Iedere ondernemer moet zijn eigen ontwikkelrichting kunnen bepalen; van inzet op innovatie tot de keuze voor natuurinclusieve extensivering. Maar álle ondernemers hebben recht op duidelijkheid en op steun van overheid en markt om die keuze ook voor langere termijn mogelijk te maken.”

Goed beleid
Als voorbeelden van tekortschietend beleid noemt Koopmans de onhaalbare en onwerkbare manier waarop Europese richtlijnen uitgewerkt zijn. “Op het moment dat beleid niet meer uit te leggen valt, moet de politiek het aandurven om dat beleid onder de loep te nemen. Niet voor niets trekken boeren in heel Europa aan de noodrem." 

Er is volgens hem sowieso goed beleid nodig voor boeren: "Dat begint met een strategische Europese visie over landbouw en voedselvoorziening op lange termijn. Die mis ik. Maar ook nationaal is er werk aan de winkel: waar blijven de regelingen voor boeren die willen investeren in hun toekomst? Waar blijft de uitwerking van het toekomstige verdienvermogen van onze boeren en tuinders – en hoe verhoudt dat zich tot Europese handelsverdragen? We leven steeds meer in een land waarin burgers mogen consumeren wat we niet mogen produceren. Dat moet anders!”

Foto: LTO Nederland