Veal Forward uitgereikt aan ZuiveNL

In deze visie geeft de kalversector aan welke stappen ze de komende jaren gaat zetten op de thema’s duurzaamheid, dierenwelzijn, diergezondheid en samenwerking in de keten.

Geen piekbelaster, toch onzekerheid
De Wit houdt met haar man blankvleeskalveren en zoogkoeien vlakbij Natura2000-gebied De Peel. Hoewel het bedrijf relatief weinig stikstof uitstoot (vanwege luchtwassers op de stal) en daardoor geen piekbelaster is, is haar grootste zorg de onzekerheid over hun bestaansrecht op deze locatie. Ze hoopt dat de sectorvisie en het nieuwe kabinet er aan bij kunnen dragen dat er duidelijkheid en perspectief komt voor haar bedrijf en alle andere bedrijven die in hetzelfde schuitje zitten.

Werelden bij elkaar brengen
Schimmel - ook één van de sprekers op de jaarvergadering - sprak de hoop uit dat de komende jaren de werelden van zuivel en vlees meer bij elkaar gebracht worden. Tot enkele jaren geleden waren zuivel en vlees aparte werelden. De zuivelsector richtte zich op het produceren en verkopen van een hoge kwaliteit zuivelproducten en dat daarbij ook vlees geproduceerd werd als restproduct, werd nauwelijks benoemd. Maar tijden veranderen, erkent Schimmel: “We moeten de twee werelden dichter bij elkaar brengen om onze gezamenlijke doelen te bereiken.”

Routeplan gezonde zorg
Zowel de melkveehouderij als kalverhouderij staan voor grote opgaven op het gebied van dierenwelzijn en diergezondheid. Binnen de themagroep Gezondheid en welzijn runderen is een routeplan ontwikkeld met de naam ‘Goede zorg voor het kalf’. Dit betreft een totaalaanpak die zich richt op zowel een goede zorg op het melkveebedrijf, tijdens het transport, als op de kalverhouderij. Schimmel: “Het kerndoel is het bevorderen van gezonde dieren als basis voor de melk- en vleesproductie en de afzet en export van vlees en zuivelproducten.”

Kalveren voor continuïteit
Een breed scala aan projecten valt onder dit routeplan: van het verminderen van kalversterfte (KalfOK-score) tot de aanpak van IBR/BVD en van ‘kalf bij de koe’ tot het optimaliseren van het Kalfvolgsysteem. De verantwoordelijkheid voor deze projecten ligt zowel bij de melkveehouderij, de kalverhouderij als de handel en transport. Schimmel: “Wij hebben kalveren nodig voor onze continuïteit, het produceren van melk. Elk kalf dat geboren wordt, wordt uiteindelijk vlees. Dat geldt voor het stierkalf dat naar de kalverhouderij gaat, maar ook voor het vaarskalf dat na haar productiefase als melkkoe geslacht wordt.”