‘Den Haag framed kalversector’

Agractie wil een krachtige belangenbehartiger zijn voor boeren. Hoe zien jullie jezelf ten opzichte van de andere belangenbehartigers?
“LTO Nederland werkt enorm breed, heeft veel dossierkennis, maar het ontbreekt aan slagkracht. Ze kunnen moeilijk snel schakelen. Wij zijn hierop een aanvulling om sneller vooruitgang te boeken, bijvoorbeeld op het stikstofdossier. De grote actie op 1 oktober en later de Boer&Burger Brunch op 13 december in Amsterdam zijn daar voorbeelden van. We hebben verder goede banden met LTO, er is geen kift.”

Agractie bestaat uit een stichting en een vereniging. Wat zijn de verschillen?
“De stichting richt zich op sectorpromotie, communicatie en voert de inhoudelijke gesprekken. De vereniging bestaat uit leden die bepalen met welke beleidszaken het bestuur zich bezig moet houden. Melkveehouder Erik Luiten is bestuursvoorzitter van de ledenvereniging. Ik ben voorzitter van de stichting. Er is een overlap van twee personen in het bestuur en de vereniging.”

Waarom maken jullie de keuze voor beleid én promotie?
“We vinden beide belangrijk. Onze doelstellingen zijn: een stabiel verdienmodel voor boeren, duidelijke regelgeving en goede educatie. Educatie is vooral belangrijk voor de lange termijn. Uit burgers komen politici voort. We moeten de kennis over onze sector bij burgers verhogen. Op 21 maart hadden we een grote actie gepland om op veertig locaties door het hele land producten te verkopen tegen boerderijprijzen. Dit is helaas niet doorgegaan in verband met corona. Maar met zulke acties willen we burgers meer inzicht geven en de druk opvoeren bij supermarkten en overheid. Ook hebben we vanuit de stichting rondom promotie en educatie warme banden met tal van partijen uit de periferie.”

Wat is de visie van Agractie op stikstof?
“We willen dat emissiebeperkende maatregelen alleen opgelegd worden als de kosten van het nemen van de extra maatregelen vergoed worden. Vanuit de overheid komen er voortdurend nieuwe regels, die ons geld kosten, en waar geen opbrengsten tegenover staan. Emissiebeperkende maatregelen mogen dus niet eenzijdig opgelegd worden. Verder willen we een goede borging wanneer het extern salderen doorgaat. Geen leegloop van landbouwgebieden. Beschikbaar komende grond door extern salderen moet beschikbaar blijven voor de landbouw en daarmee het perspectief van de boeren die blijven verbeteren.”

Wat hebben jullie kalverhouders te bieden?
“We zijn gesprekspartner bij het ministerie van LNV. In politiek Den Haag wordt de kalfsvleessector geframed. Wij dragen uit dat de kalfsvleessector een vitale sector is die zijn bijdrage levert aan de melkveehouderij in noordwest Europa en die hier ook zijn afzet heeft: productie en afzet in een cirkel rondom Nederland waar de productiewaarden gelijk zijn. Daarom zijn we ook tegen CETA, het handelsverdrag tussen de EU en Canada. We moeten de boeren in Europa beschermen tegen import uit landen waar de productiewaarden niet gelijk zijn.”

De kalversector vindt het juist goed dat via CETA de export een stimulans krijgt. Voor import van kalfsvlees is de kalverhouderij niet bang. Hier treffen jullie elkaar dus niet.
“Op de lange termijn is de Europese boer, in brede zin, gebaat bij een bepaalde mate van bescherming voor import uit landen waar andere productiestandaarden gelden.”

Dit bericht is een deel uit een interview met Bart Kemp. Lees het volledige artikel in vakblad De Kalverhouder dat zaterdag 13 juni verschijnt.