'Geloof in jezelf'

Maar toch, het lijkt steeds meer dat we leven in angst, of dat we steeds meer gewaarschuwd worden voor duizend-en-een dingen. Is het niet een oorlog dan is het wel een grote stroomstoring, geweld op straat of ongepast gedrag op de werkvloer. En wat dacht je van phishingmails, een pandemie, desinformatie of een terroristische dreiging.

Deze waarschuwingen zijn niet alleen voor een bepaalde leeftijdsgroep. Ze beginnen al jong.  Juist deze leeftijd zou de wereld onbevangen moeten bekijken. Kun je een kind bang maken voor een oorlog, als het nog gelooft in een monster onder het bed? Nee. Maar kun je als (jong)volwassene ook eisen dat alles anders moet, door luid krijsend op de A12 te gaan liggen terwijl je misschien van veel zaken nog geen weet hebt?

Een noodpakket, is bij ons in veel gevallen al op voorraad. Een goed gevulde diepvries, een kelder waarnaast ‘lekker’ ook ‘praktisch’ ligt, zoals een paar potten bruine bonen en andere potten.

Stoppen met alle fossiele brandstoffen? Nee, nog niet. Want een auto en vliegtuig zijn niet de enige ‘apparaten’ die draaien op deze brandstoffen. Op ons erf staat een grote generator die binnen tien minuten inschakelt wanneer de stroom verdwijnt. Een aanschaf van meer dan een paar duizend euro, maar deze generator geeft ons wel de zekerheid dat wanneer de stroom opeens verdwijnt er direct wordt overgeschakeld naar een andere energiebron. Zo weten wij zeker dat onze dieren eten krijgen en we goed voor ze kunnen blijven zorgen.

Gaat de stroomstoring langer duren, dan wordt het tijd om over te schakelen naar ons NBV. Die vertelt ons dat we de mouwen moeten opstropen en dat we ouderwets met de hand aan de gang moeten om te zorgen dat het werk gedaan wordt.

Een noodpakket, is bij ons in veel gevallen al op voorraad. Een goed gevulde diepvries, een kelder waarnaast ‘lekker’ ook ‘praktisch’ ligt, zoals een paar potten bruine bonen en andere potten. Jaren geleden was een dame uit de stad een paar dagen bij ons op bezoek voor een onderzoek. Ze had een leenauto geregeld, want een auto was in de stad absoluut niet praktisch, want geen parkeerplekken. Met de fiets ging alles sneller en na het werk kon ze met gemak nog wel even haar boodschappen meenemen.

Vol verwondering keek ze naar ons wagenpark. Waren al die auto’s noodzakelijk? Ja, want mijn boodschappen krijg ik niet in mijn fietstassen en er rijdt hier geen openbaar vervoer. En het bordje taxi op mijn auto wil ik na al die jaren dat ik het met liefde heb gedaan wel eens aan de kant zetten nu de kinderen groter zijn geworden. Het verschil tussen platteland en de stad is in zulke zaken gauw merkbaar.

We romantiseren het platteland en alles er omheen. We maken van voedselproductie bijna een hobby.

En juist dit verschil maakt het steeds lastiger om te boeren. We romantiseren het platteland en alles er omheen. We maken van voedselproductie bijna een hobby, dat best wel wat kleinschaliger kan. We vergeten dat er naast de boer er zoveel mensen werken die dagelijks bezig zijn met ons voedsel. En wanneer we steeds kleinschaliger worden, zullen we meer producten uit het buitenland moeten halen. Onze handen blijven dan misschien schoon en een keurmerk is gauw geplakt. Maar hoe vertrouwd is dit keurmerk en wat kost het?

Stiekem hoop ik dat meer mensen hun NBV bij hun noodpakket hebben liggen. Niet alleen om de dreigingen waarvan ze al jaren roepen dat ze komen. Maar gewoon omdat het zoveel praktischer werkt.

En mocht je, je afvragen wat het NBV is? Het is ons Nuchtere Boeren Verstand, die vertelt dat boeren er altijd zijn geweest en altijd zullen blijven bestaan, Waarom? Omdat eten nu eenmaal een noodzaak is waar we niet zonder kunnen. Nu niet en in de toekomst niet. Maar ook dat we niet alles moeten aannemen wat een ander zegt of schrijft. We hebben meer aan geloof in onszelf en geloof in onze veesectoren. Dat wens ik voor komend jaar iedereen toe: geloof in jezelf en waarmee je bezig bent.

Evelien Smit
Trotse kalverhouder uit Nieuweroord