Toekomst in eigen hand nemen

Vakantie tijd komkommertijd zou je zeggen, maar niet bij ons als kalverhouders en bestuursleden van de VVK. Afgelopen week hebben we met meer dan 160 kalverhouders in huiskamersessies volop gediscussieerd over de toekomst van de kalverhouderij.

Wij vonden het belangrijk dat er bijeenkomsten werden georganiseerd omdat de kalverhouderij maatschappelijk volop in de schijnwerpers staat en er veel over de kalverhouders wordt gesproken en niet met kalverhouders.

De opzet was anders dan gebruikelijk. Kalverhouders moesten zelf aan het werk. In kleine groepen werd gediscussieerd en gemotiveerd over een vijftal vragen. Wat opvalt tijdens die bijeenkomsten is dat kalverhouders gepassioneerd bezig zijn met hun vak. Maar er waren ook grote zorgen over het bestaansrecht en de ‘license to produce’.

Het sectorplan van SBK uit 2019, wordt niet ondersteund door onze minister. Naar aanleiding daarvan zijn er scenariostudies verricht door enkele onderzoeksbureaus. Als VVK bestuur hebben wij het gevoel in een impasse te raken en daardoor met een ‘boerenplan’ te moeten komen.

Want met de komst van een nieuwe minister wordt het huidige sectorplan waarschijnlijk ook niet meteen omarmt. Het zijn namelijk dezelfde ambtenaren die (nieuwe) bewindspersonen adviseren. Een plan vanuit boeren kan wel op meer begrip rekenen. Een beter verdienmodel voor de boer is immers een breed gedragen speerpunt in Den Haag. Daarnaast denken we dat een ‘boerenplan’ meer gedragen wordt door kalverhouders. Immers veel acties/vernieuwingen moeten uiteindelijk op het boerenbedrijf gebeuren. De mening van boer is dus belangrijk.

Voor een goed plan kunnen financiële middelen nooit het struikelblok zijn. Als we zien welke grote sommen geld het kabinet beschikbaar stelt voor stikstof, natuur, stoppers en niet te vergeten corona, dan moet er in Den Haag ook geld beschikbaar zijn voor een goed kalverplan.

De kalverketen is iets om trots op te zijn: melkveehouderij, kalverhouderij integratie en vleesverwerking. Als we iedereen erbij kunnen betrekken en ook een eerlijke verdeling geven in de marge, kunnen we met recht spreken van een topsector. De hele wereld staat te kijken hoe wij in Nederland het doen, dus moeten we ons ook niet laten aanpraten dat het helemaal fout is in de kalverhouderij.

Welk plan we ook maken, we zullen het nooit voor alle kalverhouders goed kunnen doen. Kalverhouders zijn ook net mensen, we denken allemaal anders. Wel willen we voor het overgrote deel van de sector perspectief bieden, een stip op de horizon. Een stip waar beleid en toekomstplannen op gebaseerd kunnen worden.

Als we vanuit de kalverhouders zelf een gedragen plan maken voor de hele keten, moeten we ook de ambtenaren van ministerie en de politiek enthousiast kunnen maken. Daarvan ben ik overtuigd. Met een passievolle kalverboer aan het roer.

Hans Luijerink
Voorzitter VVK