VVD vindt ‘botte reactie’ van Schouten ongepast

Op 4 januari van dit jaar schrijft de minister dat de kalversector zelf verantwoordelijk is voor de slechte marktprijzen. Ze onderbouwt haar mening door te stellen dat de import van jonge kalveren in 2019 meer was dan in 2018 waardoor er te veel kalveren zouden zijn. De minister schreef echter niet dat het aantal geboren kalveren in Nederland in 2019 veel lager was dan de import gestegen.

De VVD-fractie is geschrokken van de mate van schuld die de minister bij de kalversector zelf neerlegt, terwijl de coronacrisis pas vanaf half maart 2020 de markt compleet verstoorde. Rosékalverhouders hebben in 2020 verliezen geleden van 100 tot 110 euro per kalf. Dat is volgens de partij geen normale situatie maar komt door het uitbreken van de coronapandemie.

VVD-leden vragen de minister van LNV een overzicht van de marktprijzen voor de verschillende typen kalveren aan te leveren vanaf begin 2019 tot nu. De leden willen weten of de minister de situatie die half maart 2020 begon, kan identificeren als een ‘normale marktsituatie’. De leden vinden de botte reactie van de minister in de Kamerbrief van 4 januari niet passen bij haar inzet om voor de kalverhouders een noodzakelijke financiële oplossing te vinden.

Daarnaast vraagt de VVD-fractie een toezegging van de minister om zich in te zetten voor het zo goed mogelijk toegankelijk maken van de bestaande coronaregelingen voor de landbouw en daarbij specifiek oog te hebben voor de situatie van kalverhouders. Slechts weinig kalverhouders kunnen tot nu toe gebruik maken van de bestaande regelingen.

Als bewijs heeft de fractie een geanonimiseerde brief toegevoegd van een zoon van een kalverhouder waarin hij aangeeft dat zijn ouders maar een deel van het tweede koppel startkalveren van 2020 hebben kunnen verkopen. In april hebben de kalverhouders 250 van de 1400 startkalveren met een fors verlies moeten verkopen. Het restant (1150 stuks) hebben ze noodgedwongen af moeten mesten als rosékalveren omdat er geen vraag was naar startkalveren tijdens de coronacrisis.

Uiteindelijk zijn deze rosékalveren in de eerste week van oktober geleverd met een verlies van ongeveer 110 euro per stuk waardoor er een verlies resteert van ongeveer 150.000 euro. De bank heeft een stukje extra gefinancierd maar er staat nog een openstaande vordering bij de voerleverancier die niet betaald kan worden.

Voor het vierde kwartaal heeft het bedrijf TVL-steun aangevraagd maar het bedrijf voldoet niet aan de regelgeving met betrekking tot omzetdaling. ‘In een normaal jaar zou mijn vader en moeder elke 10 á 11 weken een koppel startkalveren geleverd hebben, dus elke 10 a 11 weken omzet gemaakt hebben. Met het noodgedwongen afmesten van startkalveren als rosékalveren als gevolg van coronacrisis hebben ze in het tweede en derde kwartaal nagenoeg geen omzet gemaakt. Het koppel rosékalveren is nagenoeg geheel geleverd in de eerste week van oktober. Toen is er dus omzet van ruim een half jaar gemaakt. Dientengevolge is de omzet in het vierde kwartaal niet lager dan in het vierde kwartaal van 2019. Hiermee komen ze dus niet in aanmerking voor TVL-steun.’

De zoon besluit de brief met: ‘Het verlies kunnen mijn ouders niet volledig dragen. Er staat een vordering open bij voerleverancier welke niet betaald kan worden. Op dit moment het bedrijf verkopen is geen optie, er is op dit moment niemand die een kalverenmesterij wil kopen. Dus als mijn vader en moeder nu moeten stoppen met hun bedrijf zullen ze niet schuldenvrij kunnen stoppen.’