Financi?le pijn overal voelbaar

Het gesprek tussen de LTO-vakgroep en LNV vond dinsdag 1 september plaats. Volgens Wim Thus moet er wat gebeuren aan de erbarmelijke situatie van veel kalverhouders. Het betreft vooral kalverhouders die hun kalveren voor eigen rekening houden, ongeveer een derde van alle kalverhouders. Dit zijn voornamelijk rosékalverhouders, maar ook enkele ondernemers met blankvleeskalveren. De verliezen lopen op tot 200.000 á 300.000 duizend euro per bedrijf, zegt hij tegen Nieuwe Oogst.

Maar niet alleen de kalverhouders die voor eigen rekening hun dieren houden ondervinden de gevolgen, ook kalverhouders met een contract beginnen de pijn te voelen, blijkt uit reacties die De Kalverhouder ontvangt. Sommige contractgevers breken op dit moment bestaande contracten open waarbij ze de leegstandsvergoeding terugbrengen. Veel kalverhouders hebben een leegstandsvergoeding van twee weken waarbij ze 1,55 euro per kalf per week krijgen. Na deze twee weken worden ze weer volledig doorbetaald (4 tot 4,50 per kalf per week) ongeacht het moment waarop de nieuwe kalveren komen.

Contractgevers willen nu de volledige doorbetaling na twee weken leegstand terugbrengen. Het argument is dat kalverhouders gedurende de leegstand geen variabele kosten hebben. Een kalverbedrijf met duizend dieren mist hierdoor met de huidige leegstand van zeven weken 7.200 euro per ronde. Op jaarbasis is dat ruim 10.000 euro aan arbeidsinkomen. Dit heeft grote financiële gevolgen. Volgens Wageningen Economic Research realiseerde een gemiddeld kalverbedrijf met een contract in 2019 een arbeidsinkomen van 55.400 euro. De aanpassing van de contracten zou dus een structurele inkomensdaling geven van ongeveer 18 procent. De nieuwe rekenmethode wordt ook doorgetrokken in nieuw af te sluiten contracten.

Uit cijfers van Wageningen Economic Research blijkt dat vorig jaar 20 procent van de kalverhouders met een contract een negatief inkomen had lager dan -2.000 euro. Met de nieuwe contracten zal het percentage kalverhouders met een negatief inkomen flink toenemen. De verslechterde financiële situatie zal ook een negatieve invloed hebben op de mogelijkheid om duurzaamheidsinvesteringen te doen op kalverbedrijven.

Hoewel kalverhouders met een contract de finaciële pijn de komende jaren gaan voelen, zit de acute pijn bij de bedrijven die voor eigen rekening kalveren houden. Vrijwel elke kalverhouder van deze groep heeft al extra financiering geregeld bij de bank, maar ook de eerste faillissementen dienen zich aan. De Borgstellingregeling Landbouw biedt geen enkele passende oplossing voor deze groep vrije ondernemers. De lening moet binnen vier jaar afgelost zijn en zet de liquiditeit extra onder druk omdat de inkomens nog steeds negatief zijn en er weinig zicht is op verbetering.

Volgens Thus blijkt uit de gesprekken met het ministerie dat er weinig kennis is in Den Haag over de vrije sector. Kennis en cijfers die zij heeft, zijn vooral gebaseerd op de groep kalverhouders met een contract. De vakgroepvoorzitter wil daarom ambtenaren van het ministerie uitnodigen op de bedrijven van enkele vrije ondernemers. Deze bezoeken zullen nog deze maand plaatsvinden.