Wat doen we met visies?

Met elkaar zitten we in een heel rare tijd. Het woord pandemie is de afgelopen generaties wel eens genoemd maar we hebben er geen ervaring mee. In enkele maanden lijkt de wereld compleet veranderd. Op persoonlijk vlak, maar ook bedrijfsmatig en zeker ook financieel. Hoe ga je er mee om en hoe kijk je nu tegen de toekomst aan?

Elke avond worden er talkshows mee gevuld. Ook dagen we elkaar uit om te komen met nieuwe visies. Hoe vullen we het ‘nieuwe normaal’ in? Zonder afbreuk te doen aan de heftigheid van deze crisis en de grote gevolgen die corona op individuele situaties kan hebben, is enige nuchterheid op zijn plaats. Juist in roerige tijden moet je elkaar (figuurlijk) vasthouden en niet direct je van het gekozen pad af laten brengen.

Velen roepen op om te komen tot een visie op de nieuwe werkelijkheid. Dit is snel geroepen als je de veranderende tijd niet verder kunt duiden. Je ziet dan dat partijen zelf terugvallen op oude beelden en soms achterhaalde stellingen. Bijvoorbeeld dat er een directe relatie zou zijn tussen corona en de veedichtheid. Sommigen halen carnaval en veehouderij door elkaar.

Inderdaad klinkt hier enige scepsis doorheen. Maatschappij-breed roepen we op om voor elkaar te zorgen. Maar als een groep zelfstandige ondernemers om steun vraagt, wordt ze verwezen naar ketenpartijen of hun naasten. Wel wordt opgeroepen om, net wanneer liquiditeit een knelpunt is, de bedrijfsopzet grondig te veranderen. In de kalverhouderij is vaak sprake van gezinsbedrijven die met hun hele hebben en houden verbonden zijn aan het bedrijf. Juist deze, relatief kleinschalige bedrijven, zouden brede steun mogen ontvangen. Even pas op de plaats maken in regelgeving is nodig. Ook verdienen sommige bedrijven een inkomensondersteuning.

Gaat het helpen om een nieuwe visie met elkaar te maken over de toekomst van de kalverhouderij? Uiteraard kan de individuele situatie van een ondernemer ineens geheel wijzigen waardoor een nieuw toekomstbeeld gemaakt moet worden. De vooruitzichten voor een hele sector worden niet direct geheel anders. Wel worden we met elkaar op kwetsbaarheden gewezen. Elementen van een visie worden dan anders gewogen. Bijvoorbeeld kunnen we anders aankijken tegen de export. Discussies kunnen gevoerd worden of je meer moet richten op mondiale export zodat je op alle werelddelen een markt hebt. Je hebt dan een grotere risicospreiding. Anderen zullen juist aangeven dat je je product dicht bij huis moet afzetten. Dit voorkomt weer andere risico’s.

Het hebben van een visie is een noodzaak. Maar nog belangrijker is de onderbouwing van deze visie en de stappen die worden gezet om deze te realiseren. Juist dan kun je bij veranderende omstandigheden aan de knoppen draaien om de route naar het doel bij te stellen. In de kalverhouderijsector hebben we vorig jaar een ambitieus sectorplan gemaakt. Om dit te kunnen realiseren hebben we steun en vooral tijd en stabiliteit nodig. De huidige crisis eist herijking van het tempo waarin we de voornemens kunnen realiseren. De koers moeten we vasthouden!

Wim Thus
Voorzitter LTO-vakgroep Kalverhouderij