'Schrappen kalverhouderij niet effectief'

Luijerink is het daar totaal niet mee eens. Milieu- en klimaatambities houden niet op bij de grens van Nederland, stelt hij: “We wonen gemiddeld op een uur rijden van het Ruhrgebied in Duitsland waar ruim 6 miljoen mensen wonen. Veel van de landbouwproducten die wij hier produceren worden daar gegeten. Dat is weliswaar buiten Nederland, maar wel super dichtbij. Laten we eens ophouden in Nederland met het postzegeldenken.”

Luijerink wijst ook op het feit dat de kalverhouderij een onderdeel is van de Europese zuivelketen. Melkkoeien worden overwegend gehouden in een brede band van Ierland tot aan Polen. Hier binnen zijn drie specialistische kerngebieden waar kalveren gehouden worden voor kalfsvlees: Italië, Frankrijk en Nederland. “Kalfsvlees wordt dus in West-Europa geproduceerd en in West-Europa geconsumeerd. In de Verenigde Staten noemen ze dat een streekproduct. Ben daar nou eens trots op.”

Het schrappen van de kalverhouderij uit Nederland is ook niet effectief, vindt Luijerink. Slechts 3 procent van de broeikassen komt voort uit de kalverhouderij. “Voor stikstof ligt dit op 4 procent. Als je bedenkt dat we nu al bezig zijn met het emissiearm maken van onze stallen, is het ongepast om de kalverhouderij aan te wijzen als een sector die niet bij Nederland hoort vanwege de milieulasten.”

Luijerink vervolgt: “Je praat wel over meer dan duizend gezinsbedrijven en een hele periferie daar omheen met een bruto-productiewaarde van meer dan 1 miljard euro. Dat kun je toch niet afdoen als een sector waar het economisch voordeel niet in Nederland terechtkomt?”