Erisman zet vraagtekens bij nut kalverhouderij

Op de vraag hoe Nederland zou moeten beginnen met het optuigen van een goed stikstofbeleid, geeft hij aan dat de overheid zou moet kijken welke sectoren passen in Nederland en van welke zij langzaam afscheid zou kunnen nemen. Erisman: “Ik denk dan voor een deel aan de kalverhouderij. De pekingeend is ook zo’n voorbeeld.”

De hoogleraar vindt dat de overheid kan kijken naar uitstoot, maar ook naar rendement voor de maatschappij. Als er hoge milieukosten zijn en de economische voordelen komen niet in Nederland terecht, dan zou de overheid zich volgens hem kunnen afvragen of ze die sector voor Nederland willen behouden.

Volgens Erisman is stikstof de ‘kanarie in de kolenmijn’, ofwel aan stikstof kun je op korte termijn zien waar het misgaat. “Hier zit een problematiek van water en klimaat achter die waarschijnlijk meer druk op de landbouw gaat opleveren.” Er moet een generieke visie komen op al deze gebieden, stelt hij.

De hoogleraar is overigens tegen opkopen van veehouderijen, want dat is geen manier om een toekomst te garanderen voor de landbouw. Blijvers krijgen dan wel meer ruimte maar die moeten later alsnog aan de gang met klimaat en waterkwaliteit. Volgens Erisman moet de landbouwsector veel meer zelf kunnen bepalen hoe ze de gestelde doelen willen behalen.

Erisman is hoogleraar milieu en duurzaamheid aan de Universiteit van Leiden. Daarnaast is hij sinds 1 maart 2023 voorzitter van Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR). Deze nieuwe raad is aangesteld door het ministerie van Economische Zaken en geeft de regering of het parlement gevraagd en ongevraagd advies over het te voeren klimaatbeleid.