‘Kalveren drinken bij ons uit een emmer, niet uit speen’

Hoe komt een zoon van een melkveehouder in de kalverhouderij terecht?
“Dat is niet zo moeilijk. Het melkveebedrijf van mijn ouders staat in Speuld op de Veluwe, midden in een gebied met veel kalverhouders. Dus je komt snel met kalverhouders in contact. Het werk past mooi bij mijn werkzaamheden op het ouderlijk bedrijf. We hebben honderd koeien die we melken met een robot. ’s Ochtends maak ik eerst een rondje op ons bedrijf. Daarna ga ik naar een kalverbedrijf. Tijdens het opstarten van een koppel ga ik eerst naar het kalverbedrijf en controleer onze koeien daarna. Het werk is goed te plannen. Ook vind ik het leuk om een andere sector te leren kennen.”

Hoe kijk je als melkveehouder naar de kalverhouderij?
“Eerlijk gezegd moest ik in het begin schakelen. Je werkt veel meer met een koppel dan met een individueel dier. Kalveren krijgen ook wel individuele aandacht, maar het is anders dan met melkkoeien. Met melkkoeien krijg je een persoonlijke band, daar groei je mee op. Je hebt koefamilies en uit je beste koeien probeer je een vaarsje te fokken. In de kalverhouderij bouw je geen band op. Kalveren komen en gaan. Na ruim een half jaar kun je weer opnieuw beginnen.”

Wat voor soort werk doe je op de kalverbedrijven?
“Ik help vooral bij het opstarten, maar kan ook een volledig bedrijf runnen. Dan doe ik de voerbeurten, controleer de kalveren en behandel ze als dat nodig is. Gemiddeld werk ik drie dagdelen per week bij een kalverhouder waar ik voornamelijk ruwvoer voer. Daarnaast help ik bij meerdere kalverhouders bij het opstarten als de jonge kalveren op het bedrijf arriveren. Dat is een drukke periode. Kalveren moeten leren drinken en je moet de gezondheid goed in de gaten houden.”

Doe je dingen anders op het melkveebedrijf nu je bij kalverhouders werkt?
“Jazeker! Als de kalfjes weggaan op ons bedrijf moeten ze uit een emmer kunnen drinken. Daar hielden we eerst geen rekening mee. Voor kalverhouders scheelt het veel werk als ze bij aankomst direct uit een bakje kunnen drinken. Ook starten ze makkelijker op en dat is goed voor de gezondheid van de dieren. Het is voor mij een kleine moeite. Niet bij elk kalf lukt het overigens, maar ik probeer het wel. Ook zie ik op de kalverbedrijven waar ik werk wel eens kalveren met opeenvolgende nummers die beide ziek zijn. Dan vraag ik me meteen af of ze wel voldoende biest gehad hebben op het betreffende melkveebedrijf. Daar letten we thuis dus goed op.”

Misschien blijven de stierkalveren in de toekomst vier weken op het melkveebedrijf. Is het voor jou dan een optie om ze zelf af te mesten?
“Nou, dat denk ik niet. Dan heb ik straks elke week één of twee stieren om af te leveren. Dat kun je niet rendabel maken. Of je zou het samen moeten doen met één of twee melkveehouders in de buurt. Maar ja, dan ben je eigenlijk een kalverbedrijf aan het opzetten zoals ze nu ook al zijn. Het enige voordeel is misschien dat ze niet zo ver hoeven te reizen. Maar voor sterke kalveren is het niet erg dat ze even op de vrachtwagen zitten. Eigenlijk kom je tot de conclusie dat de kalverhouderij op dit moment al goed georganiseerd is.”

Kunnen melkveehouders en kalverhouders nog veel van elkaar leren?
“Dat denk ik wel. Voor sommigen is het nog steeds het doel om een stierkalf zo snel mogelijk aan de weg te zetten voor de handelaar. Maar je moet het als een product zien waar een ander mee verder moet. De kwaliteit van het kalf is dus belangrijk. Als je er zo naar kijkt, ga je er ook anders mee om. Elke melkveehouder zou meer van de kalverhouderij moeten weten.”