' Ik wil zelf wat over mijn vee te zeggen hebben'
Calvin Veldwijk (18) uit het Gelderse Terwolde is sinds dit jaar zelfstandig veehandelaar. Hij hoopt in de toekomst het handelsbedrijf van zijn vader over te nemen en het bedrijf te laten groeien.
Waarom ben je in de veehandel gestapt?
“Van jongs af aan wil ik veehandelaar worden. Op mijn dertiende handelde ik in konijnen en kippen. Ik kocht ze in de buurt bij particulieren. Dan reed ik rond met mijn fiets met daarachter een zelf gemaakt karretje. Van sierkippen maakte ik mooie setjes waarna ik ze weer verkocht. Uitgelegde leghennen verkocht ik aan geïnteresseerde slagers in de moslimgemeenschap. Daar ging ook een deel van de konijnen naar toe. Wist je dat moslims alleen mannetjes konijnen slachten? De vrouwtjes hebben ze niet nodig, die zijn om mee te fokken.”
Wat is er zo mooi aan de veehandel?
“’s Ochtends weet je niet wat de dag brengt: wat het aanbod aan dieren is en of je die dag geld verdient of niet. Het feit dat je daar zelf invloed op hebt, trekt me. Ik vind het ook mooi om de boer op te gaan. Alle boeren in de buurt ken ik eigenlijk wel.”
Jij bent de vierde generatie. Werk je veel samen met je vader?
“Ons bedrijf bestaat sinds 1900. Ik ben inderdaad de vierde generatie veehandelaar. Daar ben ik trots op. Mijn vader heeft veel vaste klanten in de buurt. Ik koop in heel Nederland, koeien en kalveren. Ik vind het belangrijk dat ik het zelf laat zien; dieren inkopen voor de goede prijs. Door het zelf te doen, leer je het meest. Mijn vader en ik werken veel samen. Allebei hebben we een auto en twee koeientrailers en twee kalvertrailers. We verdelen het werk. Als mijn vader meer kalveren heeft dan ik, spring ik bij. Als ik er meer heb, helpt hij mij.”
Hoe ziet je dag er uit?
“Maandag- en donderdagochtend halen we nuchtere kalveren op. Mijn vader en ik rijden een eigen route. Als we de kalveren geladen hebben, gaan we naar huis en kammen de haren zodat de kalveren er mooi uitzien. In de middag rijden we door naar de opvang. We hebben gekozen voor een opvang die aan vrije mesters levert zodat we altijd de beste prijs kunnen geven bij de melkveehouder. In het begin van de week krijgen we van de verzamelcentra door wat de prijs doet: bijvoorbeeld -10 of +5. Dan weten wij wat we kunnen geven op de boer. ’s Avonds nadat de kalveren geleverd zijn, bellen we weer met het verzamelcentra en bepalen we de prijs. Ik probeer zo zelf wat over mijn vee te zeggen te hebben en de prijs voor mijn melkveehouders zo hoog mogelijk te krijgen. Dinsdag woensdag en vrijdag halen we koeien op. Daar hebben we meerdere afnemers voor zodat we de beste prijs kunnen geven aan de boeren. We halen al het vee zelf op. Dat is goed voor de koe en de hygiëne.”
Heb je veel last van concurrentie?
“Ja, aardig wat. Bij de helft van de melkveehouders halen wij als enige de kalveren. Bij de andere helft komen twee of drie handelaren op de dam. Als een ander een kalf koopt, vind ik dat jammer, maar geef hem ook geluk. Met collega-veehandelaren gaan we goed om. Ik vind het belangrijk dat de veehandelaar tussen melkveehouder en kalverhouderij in staat. Daardoor blijft de prijs voor de melkveehouder overeind.”
Kalverhouders willen dat jonge kalveren volop biest krijgen en dat de dieren bespierd zijn. Geef je veel advies aan melkveehouders?
“We adviseren meer dan in het verleden, bijvoorbeeld om de kalveren goed te voeren zodat ze zo zwaar mogelijk zijn. Soms is het beter om een kalf een week te laten liggen, bijvoorbeeld als het kalf te licht is en een week later veel meer opbrengt.”
Hoe zie jij je toekomst?
“Ik wil het bedrijf van mijn vader overnemen en groeien. En grotere klantenkring is nodig omdat er de komende jaren ook boeren in onze klantenkring stoppen. Je ziet niet veel jonge veehandelaren dus ik hoop dat het makkelijker wordt om te groeien.”
Lees ook
Meest gelezen
Agenda
-
Er zijn momenteel geen evenementen gepland