Het bijproduct ‘man’

2020 is bijna ten einde. Sociaal gezien was het een jaar om snel te vergeten. Geen bijeenkomsten, familiefeestjes, concerten en voetbalwedstrijden. Er zijn begrijpelijke maatregelen genomen, maar er wordt een groot offer gevraagd van ons allen. Voor de kalverhouderij is het een financieel rampjaar. Er worden in de houderij miljoenen verloren. Tot nu toe gebeurt dat zonder enige vorm van compensatie vanuit de overheid. Ik krijg soms het idee dat het belang van onze sector in Den Haag niet wordt gezien en dat dit ook de reden is waarom er nog steeds geen steun wordt gegeven.

Vorig jaar hadden we een gezin uit Nieuw-Zeeland op bezoek. De melkveehouders waren zich aan het oriënteren op de mogelijkheden van het houden van stierkalveren. Dierenwelzijnsorganisaties in Nieuw-Zeeland klagen dat pasgeboren stierkalveren daar aan het lot worden overgelaten en als ‘bobby calf’ vrijwel direct na de geboorte worden gedood. Er moet wat aan gebeuren in de ogen van dierenwelzijnsorganisaties. Ze wijzen naar Nederland als land waar het ‘restproduct’ uit de melkveehouderij op een zeer professionele en diervriendelijke manier tot een hoogwaardig stukje kalfsvlees werd gemaakt.

Deze manier van denken, zie je ook dichter bij huis ontstaan. Bijvoorbeeld bij het houden van haantjes uit eieren die feitelijk bedoeld zijn voor de houderij van leghennen. Bij de geitenbokjes hetzelfde verhaal: ook daar volop initiatieven om van het bijproduct ‘de man’ toch wat te maken door ze te mesten en er een afzetmarkt voor te creëren. Feitelijk is het daarom vreemd dat in de huidige tijdgeest van duurzaamheid juist de kalverhouderij onder vuur ligt.

Nergens in de wereld is de kringloop van de stierkalverhouderij zo goed voor elkaar als in Noordwest-Europa. De melkveehouderij en kalverhouderij zijn goed op elkaar afgestemd. Verspreid over het kerngebied van de melkveehouderij in Europa (Ierland tot en met Polen) zijn verschillende kalverhouderijclusters (1- Noord-Italië, 2- Midden-Frankrijk, 3- Vlaanderen/Nederland/Noordwest Duitsland) waar het stierkalf tot waarde wordt gebracht met reststromen uit de levensmiddelen- en zuivelindustrie.

Ik begrijp daarom echt niet dat overheden het roer compleet om willen gooien. We zijn juist op de goede weg. Investeer in deze voorbeeldsector zodat het nog beter wordt. Het microdenken door de Nederlandse overheid draagt zeker bij aan deze rare situatie waarin we ons bevinden. Beste beleidsmakers op het ministerie van LNV: we leven niet op een eiland maar in Europa en maken samen met onze collega’s in andere landen een Europees streekproduct.

Omdat ik op de grens met Duitsland woon, zie ik de absurdheid van het Nederlandse beleid met eigen ogen gebeuren: een kalverhouder hier net over de grens krijgt van dezelfde Duitse melkveehouders kalveren en deze dieren zitten net zo lang (of kort) op transport. We zijn toch al meer dan een generatie bezig met één Europa? Onze boodschappen doen wij ook voor een deel in Duitsland. Net zoals de meeste Nederlanders in deze regio. Moeten we daar dan ook mee stoppen?

En durf ook te kijken hoe het elders in de wereld gesteld is met de stierkalfjes vanuit de melkveehouderij. Ik vind het prima te discussiëren over dingen die anders moeten, maar bekijk het wel in perspectief. Gooi niet weg wat goed loopt en besef dat wij in de rest van de wereld als lichtend voorbeeld worden gezien. Blijf daarom in Nederland vernieuwen om nog beter en duurzamer te werken.

Ik hoop dat het gezonde verstand zal zegevieren en dat 2021 een beter jaar wordt dan 2020. Hoewel ik verwacht dat we het nieuwe jaar nog wel met slechte prijzen zullen beginnen, komt er ook weer licht aan het eind van de tunnel. Hopelijk kunnen we met steun van de overheid ook weer positief naar de toekomst kijken zodat we de laatste 10 procent van onze bedrijfsvoering kunnen verbeteren. En dan kunnen onze ministers en beleidsmakers in Nederland aan iedereen laten zien dat de kalversector er toe doet en een grote meerwaarde heeft in alle opzichten.

Als 2021 dan ook een jaar wordt waarin we weer kunnen socializen, een feestje kunnen vieren, de kroeg in kunnen of een voetbalwedstrijd kunnen bijwonen, dan wordt het vast een mooi jaar. Maar bovenal wens ik u en u gezin fijne kerstdagen een goede jaarwisseling en een uitmuntend 2021.

Hans Luijerink
Voorzitter VVK