Kalverhouders kritisch over sectorplan: ‘wie gaat dat betalen?’

Het sectorplan ‘Versnelling verduurzaming kalverhouderij’ baart kalverhouders zorgen. “Wie gaat die investeringen betalen”, is een veel gehoord geluid op de LTO-bijeenkomsten van afgelopen week.

Op verzoek van landbouwminister Schouten heeft SBK begin september een toekomstvisie gepresenteerd. Tijdens vier regionale bijeenkomsten van LTO Nederland is het plan besproken met kalverhouders. De emoties liepen soms hoog op. Kalverhouders begrijpen dat er stappen gezet moeten worden, maar zien vooral op tegen de benodigde investeringen op hun bedrijven in relatie tot de vergoeding die ze ontvangen voor de gebouwen en arbeid.

Over sommige onderdelen van het plan was weinig discussie, waaronder het afbouwen van import van jonge kalveren uit verre bestemmingen, zoals de Baltische staten. Ook de algemene krimp van de import in 2030 ten opzichte van 2019 werd als niet onoverkomelijk gezien. Dit geldt tevens voor de ambitie tot versnelde reductie van het antibioticumgebruik. Ronduit bezorgd zijn kalverhouders over het plan om in 2024 op een derde van de bedrijven de kalverstallen emissiearm te maken. Dat tijdspad zien ze als onhaalbaar, zeker in het licht van de investeringen en aflossingsverplichtingen die ze de laatste jaren zijn aangegaan.

Kalverhouders wijzen op het feit dat investeringen in emissiearme stallen, maar ook welzijnsvloeren, niet bijdragen in hogere opbrengsten die de investering compenseren. De extra kosten moeten uit dezelfde bedrijfsvoering betaald worden, ook omdat schaalvergroting in veel gevallen niet mogelijk is. De markt - de integraties - zal de kalverhouders een hogere vergoeding moeten geven, was de algehele conclusie. Daarnaast gaat het voornemen om kalveren meer ruimte te geven ten koste van de verdiencapaciteit. Ook hier is de vraag van kalverhouders wie gaat het verlies aan inkomsten betalen?

LTO-vakgroepvoorzitter Wim Thus onderschrijft de zorgen. Hij is er mee eens dat ook de ketenpartijen een stap zullen moeten zetten om de versnelde verduurzaming mogelijk te maken. Hij vraagt zich wel af de bijdrage van de keten voldoende zal zijn. “Als we kijken naar de investeringen in emissiearme stallen en welzijnsvloeren, komen kalverhouders de komende jaren voor een investering te staan van 250 miljoen euro. Dat is echt een fors bedrag waarbij we ook de overheid nodig zullen hebben. Als er onvoldoende financiële mogelijkheden zijn, zullen we de ambities bij moeten stellen.”