Spreiding in contractvergoeding groot

De enige betrouwbare inkomenscijfers van kalverhouders die jaarlijks beschikbaar komen zijn van Wageningen Economic Research (WER). Hoewel betrouwbaar, zorgen ze ook jaarlijks voor veel discussie. De cijfers zijn volgens sommige te rooskleuring. Anderen menen dat de vergoeding juist te laag wordt ingeschat. Daarom is het goed te weten hoe die cijfers tot stand komen. WER heeft namelijk inzicht in de complete boekhouding van ongeveer dertig blankvleesbedrijven. Het zijn bedrijven met de hoofdtak blankvlees die voor minimaal twee derde van hun omzet afhankelijk zijn van kalveren. Het gemiddeld aantal gehouden dieren van dit dertigtal is bijna duizend. Het lijkt dus een redelijk betrouwbare steekproef.

WER geeft zowel het totaalinkomen weer als de gemiddelde contractvergoeding per gemiddeld aanwezig kalf (exclusief BTW). Let op: dit is dus geen vergoeding per kalverplaats inclusief BTW, wat in de sector de gebruikelijke term is. WER heeft namelijk geen zicht op het aantal benutbare kalverplaatsen per bedrijf en kan uit de dertigtal boekhoudingen dus geen 100 procent sluitende vergoeding per kalverplaats destilleren. Wel kan de onderzoeksinstelling berekenen wat het gemiddeld aantal aanwezige kalveren is per bedrijf.

Eenvoudig omrekenen
Om de contractvergoeding van WER (in 2023 was dit 256 euro) op een eenvoudige manier om te rekenen naar een bruikbaar getal, moet de gemiddelde contractvergoeding van WER vermeerderd worden met 9 procent (BTW) en vervolgens gedeeld door 1,15 (gemiddelde leegstand 15%). De contractvergoeding per kalverplaats was dan in 2023 gemiddeld 243 euro.
Uit een belrondje langs kalverhouders blijkt dat ze deze gemiddelde contractvergoeding over 2023 laag vinden. WER-onderzoeker Jakob Jager is verantwoordelijk voor de analyse van de inkomensdata. Dat kalverhouders het getal per plaats laag vinden, komt volgens hem doordat de sector vaak een beeld heeft van de contractvergoeding van de betere bedrijven. Dat zijn immers ook de contractprijzen waar het meest over gesproken wordt. Lage contractvergoedingen worden onderling veel minder vaak gedeeld.

Spreiding erg groot
Jager constateert ook dat de spreiding in vergoedingen erg groot is. Ook dit kan van invloed zijn op de perceptie van kalverhouders. Er is immers een grote groep die weldegelijk een hogere of veel hogere contractvergoeding krijgt. Wanneer hij alle door hem berekende contractvergoedingen van 2020 tot en met 2022 (per gemiddeld aanwezig kalf!, exclusief BTW) op een rij zet, komen zes boekhoudingen uit boven de 290 euro (zie grafiek hieronder). Daarentegen blijft een groepje van vijf achterblijvers onder de 190 euro, 40 procent lager.
Het verschil kan onder andere te maken hebben met de voorwaarden van het contract. De vergoeding per kalverplaats kan wel goed zijn, maar als bijvoorbeeld de leegstand niet goed is geregeld in het contract, kan de werkelijke vergoeding per kalverplaats over een boekjaar flink lager uitvallen.

Lees het volledige artikel in De Kalverhouder die zaterdag 8 juni verschijnt.