Bijna kwart minder melkkoeien in Noordwest-Europa

Het aantal melkkoeien neemt in het basisscenario af met 1,44 miljoen. De grootste daling vindt plaats in Nederland met 445.000 melkkoeien, voorspelt de bank. Als milieumaatregelen in Noordwest-Europese landen versneld doorgevoerd gaan worden, kan het aantal melkkoeien in 2035 met 1,9 miljoen dalen. 40 procent (776.000 dieren) komt voor rekening van de Duitse melkveehouderij. Duitsland is qua productie het grootste zuivelland in de EU.

Terug naar niveau 2010
In het afgelopen decennium stond Noordwest-Europa (Denemarken, Duitsland, Nederland en België) juist centraal in de groei van het melkaanbod als gevolg van de afschaffing van de melkquota, nieuwe handelsverdragen en een gunstige economie. De melkproductie in de totale EU groeide van 150 miljard kilo in 2010 naar 170 miljard in 2020. 40 procent van de groei kwam uit Noordwest-Europa. Ierland en Polen meegerekend zijn deze zes landen goed voor 70 procent van de groei in de EU. Met de verwachte daling zakt de zuivelproductie in 2035 weer naar het niveau van 2010.

Oorzaken van de daling zijn volgens de bank een langere periode van verzwakte winstgevendheid in de melkveehouderij, milieubeperkingen, arbeidsbeperkingen (zowel opvolging als beschikbaarheid van arbeidskrachten), extremere weersomstandigheden en onzekerheid over op handen zijnde beleidswijzigingen. Rabobank verwacht dat dat de daling van de melkproductie sterker zou kunnen zijn dan eerder verwacht, omdat in Europa deadlines voor regelgeving inzake waterkwaliteit naderen en de doelstellingen voor ammoniakreductie worden aangescherpt.

Uitdagingen zuivelbedrijven
Zuivelbedrijven komen volgens de bank voor een reeks uitdagingen te staan als gevolg van de structureel dalende melkvolumes. Naast inkomstenverlies en verminderde kostenefficiëntie, zal er ook meer concurrentie plaatsvinden. Voor zuivelcoöperaties zijn de uitdagingen nog complexer, omdat een lagere melkinname over het algemeen samenvalt met minder ledenkapitaal waarmee gewerkt kan worden. De focus van zuivelbedrijven zal moeten verschuiven naar het leveren van eiwitingrediënten met een hogere toegevoegde waarde en sterke consumentenmerken.