‘Helft Brabantse kalverhouders stopt’

Als de provincie Noord-Brabant vasthoudt aan de strenge milieueisen zal de helft van de Brabantse kalverhouders binnen nu en drie jaar stoppen, stelt Rob Somers, adviseur bij Van Dun & Van Gerwen.

In 2022 moet de ammoniakemissie uit Brabantse kalverstallen ouder dan twintig jaar met 50 procent worden teruggebracht. Voor stallen die in 2024 twintig jaar of ouder zijn, gerekend vanaf de milieuvergunning, geldt een norm van 70 procent. In 2028 is dat zelfs 85 procent. “De eisen die de provincie stelt, baren ons ook zorgen", zegt Somers. "Alleen een end-of-pipe systeem zoals een luchtwasser voldoet.”

Wat zijn de extra kosten van een luchtwasser voor een kalverbedrijf?
“We hebben dat voor verschillende kalverhouders doorgerekend. Afhankelijk van de situatie lopen de investeringskosten uiteen van 200 tot 450 euro per kalf. Daarboven op komen de jaarlijkse kosten voor elektra, onderhoud, keuring en schoonmaken. Dat is ook nog eens 50 euro per jaar. Bij een afschrijving van tien jaar komen de totale kosten uit op 80 tot 100 euro per kalf. Ik denk niet dat een integratie of handelaar dat extra aan een kalverhouder gaat betalen. Die kiest voor een nieuwe stal elders in Nederland. Let op: we hebben het in het rekenvoorbeeld over extra kosten voor bestaande, oudere stallen. Ook een bank zal hierin niet meegaan. Als de jaarkosten meer dan 20 euro per kalf stijgen, is het niet meer interessant.”

Is uitbreiden voor Brabantse kalverhouders nog een optie? Zo worden de kosten immers verdeeld over meer dieren.
“Dat is een optie, maar ook geen goedkope. Veehouders in Brabant moeten stalderen. Dit betekent dat ze voor elk kalf dat ze uitbreiden 110 procent stalruimte in de regio moeten wegkopen. Hoeveel een vierkante meter kost is sterk afhankelijk van de regio, maar bedraagt als snel 40 euro per vierkante meter. Als je uitgaat van 2 vierkante meter per kalf is dat 80 euro aan extra kosten per uitgebreide kalverplaats. Dit komt boven op de nieuwbouwkosten en investering in een emissiebeperkend systeem.”

Wat zijn de consequenties voor Brabantse kalverhouders?
“Wij hebben binnen de Van Dun Groep drie kantoren: in West-Brabant, De Peel en Noordoost Brabant. We zitten dus in heel Brabant en spreken veel kalverhouders. Onze inschatting is dat de helft van de kalverhouders gaat stoppen. Jongeren zetten de stap niet, kiezen voor een andere carrière, ouderen kijken wat ze op hun bankrekening hebben staan en maken een afweging. Verpaupering van het platteland ligt zeker op de loer. Want niet alleen kalverhouders stoppen in deze mate, varkenshouders en melkveehouders ook. Zelfs stieren- en zoogkoeienhouders zullen de consequenties ondervinden. Het Brabantse beleid geldt vanaf één kalf. Alle kalveren die geboren worden voor de stieren- of kalverhouderij zijn voordat ze stier worden volgens de mestboekhouding een vleeskalf. Feitelijk moeten ook deze kalveren in emissiearme stallen staan.”

Lees het volledige interview in De Kalverhouder die zaterdag 15 juni verschijnt.