Biologisch

\n \n \n

 \n

\n Bart Boon heeft gewacht tot de markt rijp was\n

\n

\n ?Kalfsvlees is nieuw op de biologische\n markt?

\n

\n

\n Bart Boon combineert het houden van kalveren\n op een manier die bij hem past, met het aanboren van een\n onontgonnen markt: die van biologisch kalfsvlees. Tegelijk met\n zijn nieuw vleeskalverbedrijf heeft Boon een fraaie\n ontvangstruimte geopend waar zowel consumenten als\n professionele afnemers terecht kunnen voor kalfsvleesproducten\n en biologische wijnen.

\n

\n

\n Het heeft meer dan vijf jaar geduurd voordat\n Bart Boon zijn voornemens om over te stappen op de biologische\n houderij van kalveren in daden heeft omgezet. Dat heeft alles\n te maken met het feit dat Boon idealisme probeert te combineren\n met ondernemerschap. ??Destijds was de markt er nog niet rijp\n voor??, vertelt Boon. ?Nu is dat wel het geval. Je kunt geen\n tijdschrift openslaan of een kookprogramma op televisie\n bekijken of je wordt geconfronteerd met aandacht voor gezonde\n voeding. En al die televisiekoks vertellen je dat biologische\n producten het beste smaken.??

\n

\n Tot vorig jaar was Boon kalverhouder met 600\n kalverplaatsen voor de witvleesproductie in Barneveld. Nu houdt\n hij in Barneveld en Wekerom 600 kalveren op een biologische\n manier voor de productie van rosékalfsvlees. ?Voor mezelf had\n ik echter al een aantal jaren het idee dat ik in die sector op\n een dood spoor zat. Een aantal zaken stond me tegen. Zoals een\n relatief lage dosering ijzer in het rantsoen, alleen omdat\n afnemers in Zuid-Europa dat graag willen. En ook was het lastig\n om de kalveren zonder antibiotica gezond te houden sinds het\n verdwijnen van de antimicrobiële groeibevorderaars uit het\n voer.??

\n

\n

\n Onontgonnen terrein

\n

\n Langzaam rijpten de ideeën van Boon om op een\n andere manier kalveren te gaan houden. Hij keek om zich heen en\n constateerde dat het biologische segment wat kalverhouderij\n betreft vrijwel onontgonnen was. Het gros van de stierkalveren\n dat op biologische melkveebedrijven ter wereld komt, verdwijnt\n in het gangbare circuit.

\n

\n In 2003 startten een aantal partijen,\n waaronder LTO Noord en adviesbedrijf Agro Eco, het project\n ?Stierkalfwaardig in de biologische keten?. Doel hiervan was om\n stierkalveren van biologische melkveehouders op een biologische\n manier tot waarde te brengen. Ook Bart Boon meldde zich als\n belangstellende voor dit project, maar hij haakte al snel weer\n af. ?Project Stierkalfwaardig richt zich op het houden van\n stieren voor de roodvleesproductie. Er is echter al veel goed\n biologisch rundvlees op de markt. De term kalfsvlees vond men\n binnen dat project te negatief klinken voor de verkoop van een\n biologisch product. Daar denk ik heel anders over. Zelfs in de\n Bijbel wordt al gesproken over het slachten van een vleeskalf.\n De angst van de mensen achter Stierkalfwaardig was dat\n consumenten geen vlees van een aaibaar dier als een kalf zouden\n willen kopen. Maar kijk eens naar lamsvlees. Dat verkoopt goed\n in het biologi sche segment. En als er één dier aaibaar is, dan\n is het wel een lam.??

\n

\n

\n Vlees proeven

\n

\n Bij de officiële opening van Boon?s\n kalverenbedrijf op 16 november konden de gasten proeven hoe\n goed biologisch kalfsvlees smaakt. De eerste kalveren uit de\n nieuwe stal waren net daarvoor geslacht en\n verwerkt.

\n

\n Het bedrijf van Boon kan jaarlijks 800\n kalveren afleveren. Waar het vlees van deze dieren terecht zal\n komen, weet Boon nog niet precies. Hij heeft er voor gekozen om\n de afzet van het vlees volledig in eigen hand te houden. De\n kalverhouder laat zijn kalveren slachten en verwerken tot\n vleesproducten die hij vervolgens zelf aan de man brengt.\n Ondanks het feit dat hij met geen enkele partij afspraken heeft\n gemaakt over afnamehoeveelheden ziet Boon de vleesverkoop\n optimistisch tegemoet. ?Diverse afnemers zijn heel\n geïnteresseerd. Afzetcontracten heb ik echter\n niet.??

\n

\n Kalverhouder en vleesverkoper Boon mikt op\n diverse typen afnemers: consumenten, horecabedrijven, slagers\n en supermarkten. Dat het kalfsvlees van Boon binnenkort bij een\n supermarktketen te koop zal zijn, is volgens hem ?vrijwel\n zeker??.

\n

\n Om afnemers te laten zien hoe het er op zijn\n bedrijf aan toe gaat, bouwde Boon bij zijn nieuwe stal in\n Wekerom een fraaie ontvangstruimte. Het gastengebouw is\n uitgerust met een professionele keuken zodat koks de\n mogelijkheid hebben om het kalfsvlees van Boon op alle\n mogelijke manieren te proberen en aan gasten te\n serveren.

\n

\n Bij de vermarkting van zijn producten maakt\n Boon gebruik van de naam Eco Fields. Hij verwijst daarmee naar\n de nabijgelegen Celtic Fields. Dit zijn akkertjes uit de\n ijzertijd. ?Wij werken nu weer op dezelfde manier als de boeren\n toen. Alleen op iets grotere schaal.??

\n

\n

\n Potstal

\n

\n Nadat hij het bedrijf van zijn vader in\n Wekerom had overgenomen bouwde Boon er dit jaar een nieuwe\n potstal van 78 bij \n \n 22 meter waarin hij\n 400 dieren kan huisvesten in groepen van 14 kalveren. Aan\n weerszijden van de voergang bevinden zich hokken van negen\n meter diep. De eerste drie meter van het hok achter de voergang\n is uitgevoerd als roostervloer. Daarachter bevindt zich een\n potstalgedeelte. Dagelijks strooit bedrijfsleider Henk\n Hazeleger de pot met een laagje riet. Het riet is afkomstig van\n rieten daken die vernieuwd worden. Boon kan makkelijk aan\n dergelijk riet komen omdat hij naast zijn kalverenbedrijf een\n sloopbedrijf exploiteert en ook de nodige contacten heeft met\n rietdekbedrijven.

\n

\n

Afgelopen voorjaar is Boon begonnen met\n het opzetten van kalveren in Barneveld. Iedere week ontvangt\n hij vijftien stierkalveren die gespreid over de week op het\n bedrijf arriveren. De overstap naar een compleet andere\n houderijvorm is Boon meegevallen. ?Ondanks het feit dat er\n wekelijks kalveren van diverse bedrijven aangevoerd worden,\n lukt het om de dieren gezond te houden. Medicijnen komen er\n vrijwel niet aan te pas.??

\n Meteen vanaf de eerste week went Boon de\n kalveren aan vast voer. Hij begint met het bijvoeren van\n luzerne, en ook al snel met kuilgras. Als de kalveren van\n Barneveld naar Wekerom verhuizen zijn ze gespeend en volledig\n gewend aan een ruwvoerrantsoen dat naast kuilgras onder meer\n bestaat uit snijmaïs, en een\n erwten/gerstmengsel.

\n

\n

\n Dagelijks in wei

\n

\n In Wekerom gaan de kalveren in het\n weideseizoen dagelijks de wei in. Boon beschikt hiervoor over\n twaalf hectare grasland rond de boerderij. Hij weidt de\n kalveren in groepen van zestig dieren. ?Dat betekent dat ik de\n dieren uit vier hokken bij elkaar laat komen. Het\n leeftijdsverschil in zo?n groep van 60 is maximaal een maand en\n dat is acceptabel.??

\n

\n De verplichte weidegang is een belangrijke\n reden voor Boon om alleen met stierkalveren te werken. ?Als je\n er ook vaarskalveren tussen lopen, kun je problemen verwachten\n als er dieren tochtig worden.??

\n

\n De kostprijs van slachtrijpe kalveren van Boon\n ligt een derde hoger dan die van gangbare rosékalveren. Boon\n verwacht dat hij de hogere kostprijs terug kan verdienen door\n afzet in het biologische segment en doordat hij de afzet\n volledig in eigen hand heeft.

\n

\n

\n Bart en Marina Boon hebben een biologisch\n kalverhouderijbedrijf dat gevestigd is op twee locaties. In\n Barneveld fokken ze 200 kalveren op tot een leeftijd van drie\n maanden. Daarna verhuizen de kalveren naar de nieuwe stal in\n Wekerom waar ze blijven tot ze negen maanden oud zijn. Boon\n levert jaarlijks ongeveer 800 kalveren.

\n

\n Naast de kalverhouderij heeft Boon in Harskamp\n een biologische wijngaard met drie hectare druiven die hij tot\n wijn laat verwerken en thuis verkoopt. Ook heeft Boon een\n sloopbedrijf.

\n

\n